از افسانه خواندن هلوکاست تا شکافتن انتخابات و توهم خواندن ادعاهای اوباما؛ رهبری ایران اسلام را مادهٔ اصلی مردمسالاری دینی خواند: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسینشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Arfarshchi (بحث | مشارکتها) صفحهای جدید حاوی «{{تاریخ|{{subst:formatnum:{{subst:#time:j}}|R}} {{MONTHNAMEINENGLISH|{{subst:CURRENTMONTHNAME}}}} {{subst:formatnum:{{subst:#time:Y}}|...» ایجاد کرد |
Arfarshchi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
{{تاریخ|9 {{MONTHNAMEINENGLISH|مارس}} 2012}}
پنجشبنه ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ {{
در آغاز دیدار
سپس آیتالله خامنه موضعگیریهای مهمی را بیان کرد.
== سپاسگزاری از خدا و مردم برای {{
خط ۱۳:
او افزود همه از خدا و برای خدا است و باید از خدا نخست تشکر کرد و الکی به کسی نمیدهند و «موجبات رحمت» است و مردممان این را فراهم کردند. «جبههٔ سپاس در برابر خدای متعال بر خاک میگذاریم هم از مردم عزیزمان با همهٔ وجود تشکر میکنیم و امیدوار ایم خداوند پاداش کافی و کامل به مردم عطا کند.
او گفت انتخابات گذرا نیست و اثرگذار است و رکن مهم نظام {{
او انتخبات را '''رکن نظام''' خواند.
آیتالله خامنهای انتخابات را سیلیای بیدارکننده دانست که کسانی که دربارهٔ آیندهٔ نظام و کشور و دشمن توهم دارند حقیقت را جلوشان میگذارد.
== موضعگیری در برابر موضعهای {{
{{نقل قول|ما دو روز پیش از این شنیدیم که رئیسجمهور آمریکا گفته است ما به جنگ با ایران فکر نمیکنیم. خیلی خوب؛ این خوب است، این حرفِ عاقلانهای است، این خروج از توهّم است. در کنارش گفته است که ما با تحریم، مردم ایران را به زانو درمیآوریم - نقل به مضمون - این توهّم است. آن خروج از توهّم در آن بخش اول خوب است، باقی ماندن در توهّم در این بخش دوم به آنها ضربه خواهد زد. وقتی انسان محاسباتش بر مبنای توهّم بود، بر مبنای واقعیتها نبود، پیداست که در برنامهریزیای که بر اساس این محاسبات انجام میدهد، شکست خواهد خورد؛ و این، همین است.}}
خط ۴۱:
== هلوکاست ==
وی با افسانه خواندن {{
{{نقل قول|در یک کشوری کسی به افسانهٔ هولوکاست اعتراض میکند، میگوید من قبول ندارم؛ او را زندان میاندازند، محکومش میکنند که چرا یک حادثهٔ پنداریِ تاریخی را انکار میکنی! حالا گیرم پنداری هم نباشد - واقعی باشد - خیلی خوب، انکار یک حادثهٔ واقعیِ تاریخی مگر جرم است؟ اگر برای کسی روشن نشد، ثابت نشد و او انکار کرد یا حتّی در آن تردید کرد، او را بیندازند زندان! الان در کشورهای مدعی تمدن در اروپا قضیه این است: اگر کسی اعتراض کند، تردید کند، قبول نداشته باشد، دادگاهها محکومش میکنند؛ آن وقت به پیغمبر اعظم، به این انسان برجستهٔ همهٔ تاریخ، صریحاً اهانت میکنند، مقدسات یک میلیارد و نیم مسلمان را مورد توهین قرار میدهند، کسی حق ندارد به این اعتراض کند که چرا شما این کار را کردید! ببینید این چه چهارچوبهای غلط و مفتضحی است. چهارچوب آنها این است. اگر کسی در آنجا با حجاب ظاهر بشود - در دانشگاه یا در محیط کار - مجرم است! این چهارچوب است دیگر، منتها چهارچوبهای غلط و معوج، برخلاف فطرت انسان، برخلاف فهم درست انسان. چهارچوبهای ما چهارچوبهای الهی است: ما با فساد مخالف ایم، با فحشا مخالف ایم، با انواع و اقسام انحرافات بشری مخالفیم، برابر آنچه که شریعت و دین به ما میآموزد. ما معتقدیم بایستی در مقابل این انحرافها ایستاد، راههای زندگی را باید از اسلام و قرآن و الهام الهی و وحی الهی گرفت. این چهارچوب ماست. این شد مردمسالاری دینی. این الگوی ماست.}}
وی گفت اگر ملتهای اسلامی میخواهند بدانند داعیهٔ ما چیست بدانند که:
|